The Conjugator
English verb conjugation
TO ERR

Regular verb: err - erred - erred

Indicative

Present

Present continuous

Preterite

Preterite continuous

I err
you err
he errs
we err
you err
they err
I'm erring
you're erring
he's erring
we're erring
you're erring
they're erring
I erred
you erred
he erred
we erred
you erred
they erred
I was erring
you were erring
he was erring
we were erring
you were erring
they were erring

Present perfect

Present perfect continuous

Pluperfect

Pluperfect continuous

I've erred
you've erred
he's erred
we've erred
you've erred
they've erred
I've been erring
you've been erring
he's been erring
we've been erring
you've been erring
they've been erring
I'd erred
you'd erred
he'd erred
we'd erred
you'd erred
they'd erred
I'd been erring
you'd been erring
he'd been erring
we'd been erring
you'd been erring
they'd been erring

Future

Future continuous

Future perfect

Future perfect continuous

I'll err
you'll err
he'll err
we'll err
you'll err
they'll err
I'll be erring
you'll be erring
he'll be erring
we'll be erring
you'll be erring
they'll be erring
I'll have erred
you'll have erred
he'll have erred
we'll have erred
you'll have erred
they'll have erred
I'll have been erring
you'll have been erring
he'll have been erring
we'll have been erring
you'll have been erring
they'll have been erring

Conditional

Present

Present continuous

Past

Past continuous

I'd err
you'd err
he'd err
we'd err
you'd err
they'd err
I'd be erring
you'd be erring
he'd be erring
we'd be erring
you'd be erring
they'd be erring
I'd have erred
you'd have erred
he'd have erred
we'd have erred
you'd have erred
they'd have erred
I'd have been erring
you'd have been erring
he'd have been erring
we'd have been erring
you'd have been erring
they'd have been erring

Infinitive

Imperative

Infinitive

 

Imperative

 

to err err
Let's err
err
 

Participle

Present

Past

 

 

erringerred